دیشب تو هیئت بودم یه روحانی داشت یه داستانی تعریف میکرد خیلی جالب بود این داستان از زبان یکی از دوستان
این روحانیه که من هرچی یادمه براتون مینویسم. تمام این شخصیت ها هنوز زنده هستن.
تو یکی از شهرهای مازندران یه پیر مردی هست که هر روز تو خونش روضه میگیره هر روز یه مداح یه روحانی خلاصه اگه هم کسی نباشه یه نواری میزاره و تنها پیش خودش و خدای خودش گریه میکنه این دوست رو حانی ما یه روز ازش پرسید
حاجاقا دلیل روضه گرفتن هر روز شما چیه؟ اون پیر مرد تعریف میکنه:
در دوران صلح که هنوز از تحولات سیاسی کوفه خبری نبود ، و ماحرای کربلایی وجود نداشت ، روزی عمر سعد ، امام حسین علیه السلام را دید و گفت : ای اباعبذالله! برخی از انسانهای کم عقل گمان میکنند من قاتل تو هستم.
امام حسین فرمود:
آنان کم عقل نیستند بلکه عاقل و بردبارند،تو مرا خواهی کشت،اما بدان!
چشم من روشن خواهد شد از اینکه تو از گندم عراق جز اندک نخواهی خورد
چشم من روشن خواهد شد از اینکه تو از گندم عراق جز اندک نخواهی خورد
منبع : فرهنگ سخنان امام حسین (ع)
و
1:کشفالغمه ج2 ص9 2:ارشاد شیخ مفید ص251
و
1:کشفالغمه ج2 ص9 2:ارشاد شیخ مفید ص251
خداوند متعال به پیغمبر خطاب کرد :
ای احمد! میدانی چه وقت بنده،خدا را به راستی خواهد پرستید؟
حضرت فرمودند : نه
پروردگار فرمود : هنگامی که پنج صفت داشته باشد :
1=تقوائی که از گناه حفظش کند.
2=سکوتی که از بیهوده بازش دارد.
3=ترسی که هر روز گریه اش را زیاد کند.
4=حیائی که در تنهایی از خدا شرم کند.
5=دشمنی دنیا و دوستی نیکان به جهت دوستی من با آنها.
منبع : داستانهایی از خدا (جلد دوم)
و
نصایح:ص232.
نصایح:ص232.
امام سجاد ع فرمود پدرم روز عاشورا مرا به سینه چسبانید در حالی که خون از سراپایش میریخت و به من فرمود :
فرزندم،این دعا را که میکنم حفظ کن که آن را مادرم فاطمهء زهرا ع به من تعلیم کرد و او از رسول خدا ص و رسول خدا
از جبرئیل تقل کرده اند. هنگامی که حاجت بسیار مهم و غمی بزرگ و امری عظیم و دشوار به تو رو کند بگو :